Τα μάτια του Ρα...

ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΟΥ ΡΑ ...γέννησαν άλλο ένα blog,
το "Σαν τατουάζ"!
Το νέο blog είναι όμως για γερά νεύρα! Δηλαδή:
http://like-tatoo.blogspot.com/

Πέμπτη 11 Δεκεμβρίου 2008

Η Ελλάς των Ελλήνων Χριστιανών...


Το χέρι με τη μορφή όπλου προκαλεί. Το όπλο σημαδεύει. Στην εποχή της πληροφόρησης, η εικόνα αδιάψευστος μάρτυρας.
Τώρα άκουσα στις ειδήσεις ότι τους τέλειωσαν και τα δακρυγόνα. Προτείνω να ξεκινήσει έρανο η Ελληνική Βουλή να συνδράμει την έλλειψη πυρομαχικών. Τώρα, όχι αργότερα. Υπάρχουν και άλλα παιδιά που δεν έχουν πεθάνει ακόμα. Υπάρχουν και άλλα που δεν τα δείρανε ακόμα και μερικά που δεν ξέρουν τι σημαίνει δακρυγόνο. Και είναι αμαρτία και έγκλημα μεγάλο να στέκονται όρθια, προκλητικά, θρασύτητα απέναντι από πάνοπλους αστακούς και να πετούν νεράντζια-τα πορτοκάλια είναι ακριβά-πέτρες και μπουκάλια νερό.
Ναι!Ήταν εξοστρακισμός! Η σφαίρα έφυγε, χτύπησε πρώτα σε ένα περίπτερο, μετά σε ένα φανοστάτη, κατόπιν στο κράσπεδο και ... τι ατυχία, βρήκε στην καρδιά! Να συλληφθούν πάραυτα το περίπτερο, ο φανοστάτης και το κράσπεδο. Να οδηγηθούν στη ΓΑΔΑ, ν' ανακριθούν και να δικαστούν. Να τιμωρηθούν παραδειγματικά!
Δεν αντέχω να κυκλοφορώ ανάμεσα σε τόσους εγκληματίες! Έχω αρχίσει ν' αποφεύγω τα περίπτερα. Τα προσπερνώ, τηρώντας απόσταση ασφαλείας. Ούτε στο πεζοδρόμιο δεν περπατώ. Μου πέφτει κοντά το κράσπεδο. Στη μέση του δρόμου περπατώ,για πιο σίγουρα. Και έπιασα τον εαυτό μου να βαδίζει με το κεφάλι να κοιτά ψηλά και να εντοπίζει πού υπάρχουν φανοστάτες. Σβηστοί ή αναμμένοι... ξέρω εγώ πότε θα τους τη δώσει και θ' αρχίσουν να πυροβολούν;;; Ε;
"Φύλαγε τα ρούχα σου, για να' χεις τα μισά" έλεγε η γιαγιά μου. Τώρα περικυκλωμένα βρίσκονται και τα αστυνομικά τμήματα πολλών πόλεων. Μήπως να πάμε να τα περιφρουρήσουμε; Θα τό'θελα, αλλά φοβάμαι η κακομοίρα τα περίπτερα, τα κράσπεδα και τους φανοστάτες. Δε λέει. Θ' ακούσω τη συμβουλή της γιαγιάς μου.
Λέω να την παραφράσω κιόλας τη συμβουλή αυτήν και να πώς: "Φίλαγε τα παιδιά σου για να' χεις έστω τα μισά". Κοντά τους νιώθω πιο ασφαλής! Αλήθεια το λέω! Άντε από νεράντζ ι και πλαστικό μπουκάλι ν' αποκτήσω κανά καρούμπαλο. Το πολύ-πολύ...

"Η Ελλάδα τρώει τα παιδιά της ή τα δαγκώνει στο λαιμό", είπε ο ποιητής! Μάλλον, αν ζούσε σήμερα, θα έγραφε: Η Ελλάδα τα χτυπά με γκλοπ ή τα πυροβολεί...

Η Ελλάς των Ελλήνων Χριστιανών...

16 σχόλια:

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

μια συγκινητικη εικονα που ειδα στην τηλεοραση...
τα παιδια πηγαν στα ματ και τους εδωσαν κοκκινα τριανταφυλα...
κι εκεινοι ανταποδιδουν με χτυπηματα...
τι χειροτερο απο αυτο υπαρχει...;
ντρεπομαι πραγματικα για την χωρα που ζω...

σε φιλω καλη μου!

ΚΙΡΚΗ είπε...

* ΝΑ'Ι'ΔΑ, καλή μου φίλη,
ακόμα προσπαθώ να συνέλθω... Όχι από τα δακρυγόνα, αλλά από τη βρωμιά που αναδύει αυτό το κράτος. Η πατρίδα μας με τις τόσες ομορφιές έχει πληγωθεί, ίσως ανεπανόρθωτα, από "το κεφάλι του ψαριού". Από ένα κράτος και ένα κράτος που λειτουργεί ερήμην και με τις ευλογίες ενός παραλογισμού.
Σ' ευχαριστώ που ήσουν και πάλι εδώ.
Σε φιλώ και εγώ, καλή μου φίλη

Άθεος είπε...

Εδώ, μερικά ψάρια και από την ουρά βρωμάνε! Κοίτα και το νέο αρθράκι στον Τετραφάρμακο.

Καλλιόπη είπε...

"Είμαστε αδέρφια!
δε θα μας χτυπήσετε!"
φώναζαν τα τριαντάφυλλα, αλλά σλαμπως για δεύερη φορα στην ιστορία τα αλεξίσφαιρα να έγιναν ωτοασπίδες....

Άθεος είπε...

Ηρέμησε Κίρκη. Σου αφιερώνω αυτό το μουσικό κομματάκι!

Φαίδρα Φις είπε...

Κίρκη μην τυχόν και ηρεμήσεις
ηρεμία θέλουν και νιρβάνα
ναρκώματα και νανουρίσματα
τόσα χρόνια ύπνος!

ξύπνα ξύπνα
έχω χαρά...

Σταλαγματιά είπε...

Τα λόγια που με συγκλόνισαν από παιδικά χείλη ......

"Μην μας ρίχνεται άλλα δακρυγόνα
εμείς κλαίμε μόνοι μας...."

ΚΙΡΚΗ είπε...

*ΑΘΕΕ, καλέ μου φίλε,

άκουσα και το κομμάτι το μουσικό, διάβασα και το άρθρο και τώρα διαβάζω το βιβλίο σου!
Όσο περνά ο καιρός σε εκτιμώ όλο και πιο πολύ, αλλά να ηρεμήσω;Κομμάτι,όχι μουσικό, αλλά κομμάτι δύσκολο!
Με ειλικρινείς χαιρετισμούς


*ΚΑΛΛΙΟΠΗ, Καλύμνια φίλη,
Τα τριαντάφυλλα έχουν φωνή που μόνο ευαίσθητες ψυχές μπορούν ν' ακούσουν! Αλλά η ευαισθησία δεν πωλείται σε κανένα μαγαζί...

Φιλιά πολλά

*ΦΑΙΔΡΑ ΦΙΣ, φίλη εκλεκτή,

μαζί σου και εγώ, και στη χαρά και στη λύπη! Όχι, ειλικρινά δεν μπορώ να ηρεμήσω! Χρόνια τώρα...

Σε φιλώ και στα δυο μαγουλάκια

*ANASTASIA, φίλη σεμνή,

Και εμένα η επιστολή των παιδιών με συγκλόνησε και...ναι αυτή η φράση τους με κλόνησε, με πόνεσε! Τα παιδιά μας ζουν σε δύσκολους και καιρούς. Πολύ πιο ύπουλους και επιθετικούς από ό,τι εμείς!

Φιλιά γλυκά

Άθεος είπε...

Λέω κι εγώ τι έκπληξη μου ετοιμάζει...
Πού το βρήκες το βιβλίο μου;

Φαίδρα στο... Φις μπήκες;
Δεν κάνει να ηρεμήσουμε;

Άθεος είπε...

Τι σου είναι τα όνειρα!
Σήμερα σε ονειρεύτηκα, όμως δεν ξέρω πως είσαι, ανείδωτη φίλη, κι' όμως εσένα είδα!
Το πρωί ήξερα ότι το βιβλίο σου το έδωσε η Κατερίνα!
Τι σου είναι τα όνειρα...
...σαν να πίνεις τσάϊ μ' έναν αγαπημένο φίλο!

ΚΙΡΚΗ είπε...

*Άθεε φίλτατε, ανείδωτε φίλε,
Τα νέα τελικά κυκλοφορούν πιο γρήγορα από τον άνεμο!
Πολύ καλό το βιβλίο σου...και να φανταστείς δεν το έχω διαβάσει όλο ακόμα και με έχει συνεπάρει!
Και πού να το τελειώσωωω!

Μια καληνύχτα και κάποια στιγμή, εύχομαι να γνωριστούμε!

Άθεος είπε...

Διάβασε τη νέα ανάρτηση για τα Ηλιούγεννα!

Φαίδρα Φις είπε...

άθεε,τι τώρα μπήκα στο φις
ρώτα με καλύτερα κάθε πότε βγαίνω!

Άθεος είπε...

Σε ρωτάω: κάθε πότε βγαίνεις;

Φαίδρα Φις είπε...

σε μερικές αργίες
αλλά όχι και σταθερά

ανήμερα των Χριστουγέννων,ας πούμε,πιθανόν,να είμαι εκτός...

για το Πάσχα δεν το συζητάμε

αποκλείεται!

Άθεος είπε...

Για να καταλάβω.
Από πού βγαίνεις...
Από την μπρίζα ή από το σπίτι;