Τα μάτια του Ρα...

ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΟΥ ΡΑ ...γέννησαν άλλο ένα blog,
το "Σαν τατουάζ"!
Το νέο blog είναι όμως για γερά νεύρα! Δηλαδή:
http://like-tatoo.blogspot.com/

Σάββατο 8 Αυγούστου 2009

ΑΚΟΜΑ ΕΞΑΣΚΟΥΜΑΙ ΣΤΟ ΠΕΤΑΓΜΑ...

Ό,τι ζούμε είναι σαν τα πουλιά.
Ο έρωτας το ίδιο.
Μιλούν την ίδια γλώσσα.

Αυτή του πετάγματος.
Σε πάνε στα ψηλά,
μαζί με τα φτερά τους.

Συγκρούεσαι με δύναμη
πάνω στον άνεμο
που βρίσκουνε στα ύψη.

Ατενίζεις τον κόσμο
με τη σιγουριά του παρόντος,
που διαρκεί όσο η σταγόνα...

να βρει και να πέσει
στο υπόλοιπο νερό.
Στο ατίθασσο γαλάζιο.

Και στο πέταγμα ίδιοι:
Η Ζωή...
Ο Έρωτας...

Ακόμα εξασκούμαι στο πέταγμά τους...
αν και έχω μάθει να βουτώ με ευκολία:

ΣΤΟ ΚΕΝΟ!

Δευτέρα 3 Αυγούστου 2009

ΑΡΧΗ ΜΙΑΣ ΑΚΟΜΗ ΜΕΡΑΣ!

Σκοπό δεν έχω
ν' αποδώσω
αιτίες,
πληγές,
ευθύνες...
σε κανέναν
και τίποτα.

Τη ζωή τη ρούφηξα
ως το μεδούλι.
Ήπια
από το ζαχαρόνερό της,
πλημμύρισα
από τα χρώματά της,
έλιωσα
στις στιγμές της,
νανουρίστηκα
στην αγκαλιά της.

Έτσι πλήρης
νιώθω
στιγμές
σαν και αυτή...
Κάπου στο σούρουπο,
πες το εσύ
"βασίλεμα ήλιου"...
Εγώ το λέω:
"Αρχή μιας ακόμη μέρας"!

Όταν η θάλασσα φιλά το ακρογιάλι















Και έτσι μια εικόνα
με τη μαγεία της μελαγχολίας,
χαραγμένη στο μωβ του δειλινού...
Εξάλλου οι λέξεις εδώ περιττεύουν,
όταν μιλά το συναίσθημα...
Εδώ που η θάλασσα συνέχεια
φιλά στα χείλη το ακρογιάλι...