Τα μάτια του Ρα...

ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΟΥ ΡΑ ...γέννησαν άλλο ένα blog,
το "Σαν τατουάζ"!
Το νέο blog είναι όμως για γερά νεύρα! Δηλαδή:
http://like-tatoo.blogspot.com/

Δευτέρα 10 Νοεμβρίου 2008

ΠΡΟΣΩΠΟ ΑΠΟ ΞΥΛΟ

Ήταν ξύλινη η ψυχή του. Και το πρόσωπό του από ξύλο. Και η φωνή του είχε το άκαμπτο του ξύλου.

Είχε αλαζονεία, φιλαυτία, εγωισμό. Υπέρμετρη δόση απόλυτης βεβαιότητας της αξίας της ύπαρξής του...το' χε και αυτό. Και απέραντο μίσος...

Υμνούσε τον εαυτό του. Ήθελε την κηδεμονία των άλλων. Απαιτούσε τον πλήρη έλεγχο των πάντων και όλων.

Δεν ένιωθε αγάπη. Δεν ένιωθε έλεος. Δεν είχε συνείδηση της αξίας του κόσμου. Δεν είχε να δώσει...

Κενός σε όλα! Και εκείνο το βλέμμα το άδειο, σαν τοπίο μετά από πυρκαγιά...
Δεν είχε να δώσει...Τίποτα...

Περπατούσε πάντα στητός και αδιάψευστος μάρτυρας της έπαρσης που διέθετε...

Ώσπου ήρθε Εκείνη που του είπε ότι ήταν από ξύλο...ολόκληρος ένα ξύλο. Ένας κορμός ξύλινος, που βγάζει μόνο τον ήχο του ξύλου, που μυρίζει σαν το ξύλο, που πονά όσο και ένα κομμάτι από δέντρο κομμένο, νεκρό, τελειωμένο, και η πυρά έτοιμο να το δεχτεί...

Τότε ήταν που φοβήθηκε. Φοβήθηκε το Θάνατο. Το Θάνατό του!
Μα ήταν ήδη αργά. Πολύ αργά!

Τον πήγε κοντά στη λίμνη. Έπιασε το κεφάλι του και του το έσπρωξε να το δει στο καθρέπτισμα των νερών. Δεν μπόρεσε να αντισταθεί!

Είδε το πρόσωπό του. Τρόμαξε! Από αυτό που αντίκρισε. Από αυτό που είδε!

Και αποσβολώθηκε! Η ασχήμια του τον πανικόβαλε! Έκανε να φύγει, μα η Θεά τον πρόλαβε. Η Μπαστέτ δε συγχωρεί την κακία, την αλαζονεία, το μίσος.

Και τον έκανε ευθύς ξύλινο, όπως ήταν. Τον μεταμόρφωσε σε άψυχο κορμό νεκρού δέντρου. Μα άφησε το πρόσωπό του να διακρίνεται, έξω από το ξύλο να φαίνεται, για να θυμούνται οι θνητοί ότι οι μαύρες σκέψεις, οι σκοτεινές πράξεις τιμωρούνται...

αλλά

και

αυτό

ήταν

ΠΡΟΣΩΠΟ ΑΠΟ ΞΥΛΟ....

(ΜΥΘΟΣ ΑΡΧΑΙΩΝ ΑΙΓΥΠΤΙΩΝ για την τιμωρία του μίσους)

9 σχόλια:

ΑνωΡά7 είπε...

Οι Ανθρωποι συνήθως ξεχνούν τον λόγο της ύπαρξής τους...
Νομίζουν πως σπέρνοντας τον τρόμο, παίρνοντας τα πάντα από τους άλλους,
Κερδίζουν!
Ξεχνούν ή δε θέλουν να θυμούναι πως κάποια στιγμή δε θα είναι,όπως είναι τώρα.
Ευτυχώς που η Θεά Μπαστέτ τιμώρει τους κακούς και προστατεύει τους καλούς...

Φιλώ σε!!!

Καλλιόπη είπε...

Όχι, εγώ πόνεσα.
Μετάνοιωσε και πάλι λύτρωση δεν βρήκε.
Μα και πάλι αυτό το "τώρα είναι αργά" πάντα καραδοκεί...

Ανώνυμος είπε...

Μια τέτοια τιμωρία μοιάζει με ευλογία...τον μεταμόρφωσε σε δέντρο,τι το τρομερό σε αυτό;
Το χειρότερο θα ήταν, να είχε γίνει η καρδιά του πέτρα, το προσωπό του πέτρα, η φωνή του πέτρα,τα όνειρά του πέτρα,άν και η ΄πετρα είναι ένα παρεξηγημένο υλικό θα λεγα.
Φιλιά ευωδιάς, μαγική!

ΚΙΡΚΗ είπε...

Pandwra 7,

έχεις δίκιο!Οι άνθρωποι ξεχνούν! Νομίζουν πως κερδίζουν! Το ΤΕΛΟΣ όμως Πάντα καραδοκεί!

Σ' ευχαριστώ που ήσουν εδώ!

Καλλιόπη μου,

Εσύ πόνεσες, αλλά αυτός δε μετάνοιωσε.Απλά φοβήθηκε που είδε το μέγεθος του μίσους που έκρυβε μέσα του!

Φιλιά και σε ευχαριστώώώ!

Κίτρινο νούφαρο,

Δεν έχει τίποτα το ξύλο, αλλά αυτός έγινε νεκρό ξύλο, ένα κούτσουρο...
Πάντως και το ξύλο και η πέτρα μου αρέσουν ως υλικά!

Σε φιλώ,καλή μου φίλη

Ανώνυμος είπε...

Τότε αλλάζω κούκλα μου.
Οτι μένει νεκρό, άς κουρνιάσει καλά στον θανατό του ή άν η μοναξιά, του φανεί χειρότερη κι από το μίσος, άς θυσιάσει την αλλαζονική του αξιοπρέπεια, αλλιώς άς μάθει να τη δέχεται με συμμάχους, την Αγάπη και την Υπομονή!
Φιλάκια, ομορφιά μου!

meltemi είπε...

Μια καληνύχτα πέρασα να αφήσω...έτσι γιατί μου έλειψε το σπιτάκι σου :)

ΚΙΡΚΗ είπε...

Μελτεμάκι, δυστυχώς δεν έχω πια τη δυνατότητα να σε επισκεφτώ! Στο σπίτι σου δέχεσαι πια μόνο επίσημους προσκεκλημένους...
Να΄σαι πάντα καλά!!!

meltemi είπε...

Καλή μου Κίρκη το μπλοκ μου μπορώ να το δω μόνο εγώ.Το ανακάλυψαν κάποια πρόσωπα 'δικά' μου που δεν έπρεπε και μου δημιούργησαν πρόβλημα.Δεν θα ξαναγράψω πια εκεί.Θα ανοίξω πολύ σύντομα καινούργιο και θα είσαι απο τα πρώτα άτομα που θα το πω.Λιγες μερούλες και θα είμαι πάλι κοντά σας.Αν καταφέρω να βρω ψευδώνυμο :)

Φιλία σου πολλά!

ΥΓ.Θα με περιμένεις έτσι?

ΚΙΡΚΗ είπε...

Μελτεμάκι,

Λυπάμαι που δε θα ξαναδώ αυτό το όμορφο "σπίτι" σου. Θα μου λείψουν οι φωτογραφίες σου, τα όμορφα κείμενά σου, οι κουβεντούλες μας... Όμως πρόθυμα θα περιμένω να μου πεις πού μετακόμισες και να έρθω να σ' επισκεφτώ και πάλι. Αυτή τη φορά θα φέρω και σοκολάτα! Βρήκα σε μαγαζί με γλυκά μια τεράστια σοκολάτα που μοιάζει με μεγάλο φάκελο ταχυδρομείου...Κάνε γρήγορα τη μετακόμιση, σε παρακαλώ.Αδημονώ να σε επισκεφτώ!
Ελπίζω να μην είχες μεγάλα μπλεξίματα...
Περιμένω να μου στείλεις την καινούργια διεύθυνσή σου...
Σε φιλώ γλυκά

Υ.Γ. ευχαρίστως να βοηθήσω στη μετακόμιση...:)