Ροκ πεζό (2)

Από τα γενοφάσκια μου , που λες, πάλευα να καταλάβω ποιος με επέλεξε να έρθω εδώ, και ποιος το όρισε και να τον βρω να του ζητήσω και τα ρέστα για το όνομα, για τους γονείς, για το κιβώτιο της μοίρας που το σέρνω και δεν ξέρω και τι έχει μέσα, για το ότι γεννήθηκα αλλού και όχι εδώ, για όσα γίνονται γύρω μου και είδηση δεν παίρνει ούτε η μύτη μου. Πια...
Με μελετημένες κινήσεις και προσεκτικόν βηματισμόν - που θα έλεγε και ο πάππος μου - διανύω μέρες ηλιόλουστες, παρά τα καρεκλοπόδαρα του κοινωνικού, του πολιτικού, του περιβαλλοντικού χάους! Τώρα που πλησιάζουν και άλλοι "επέτειοι" και θα ψάχνουμε ψαχουλευτά τους υπαιτίους για τα ολοκαυτώματα της ζωής μας και έπειτα θα πάμε, μετά τα συνθήματα και τις υψωμένες γροθιές για καφέ...Κολωνάκι, Ψυρρή ή παραλιακή...
Να αυτά είναι που δεν εννοώ να καταλάβω, σε τούτη την τρελοαγΕΛΛΑΔΑ που κόβει βόλτες μαζί με τον πλανήτη, αν και ανήκει σε άλλον. Εξωγήινη χώρα και λέγε εσύ ό,τι θέλεις. Εγώ το συμπέρασμα το έβγαλα. Ήρθα και έμεινα, κοντά 26 χρόνια τώρα, και ακόμα δεν έχω καταλάβει πώς:
1.η διαδήλωση γίνεται για χαβαλέ,
2.η παιδεία πνέει τα λοίσθια, αν και όλοι νοιάζονται για αυτήν,
3.το καλάθι της νοικοκυράς αδειάζει, αλλά των πολιτικών και μεγαλοκαρχαριών παραμένει γεμάτο,
4.όταν κάποιοι απεργούν, θυμώνεις μαζί τους, αν και ετοιμάζεσαι και εσύ για απεργία,
5.όταν βρέχει, γκρινιάζεις και όταν έχει ήλιο πάλι γκρινιάζεις,
6.κατηγορείς τη διαφθορά και το ρουσφέτι και, δοθείσης ευκαιρίας,εμπλέκεσαι στο παζάρι,
7.βάζεις το φακελάκι στην παλάμη του γιατρού και απορείς γιατί το πήρε,
8.κλέβεις και σε κλέβουν και αναρωτιέσαι πώς ο Έλληνας από Περικλής έγινε Εφιάλτης,
9.καις τα δάση, για νά'χεις το αυθαίρετον και οργίζεσαι που ο χείμαρρος πέρασε από το σαλόνι σου,
10.παρκάρεις το τουτού στο πεζοδρόμιο και ψέγεις τους άλλους που έκαναν το ίδιο,
11.αναγνωρίζεις της χαμηλής ποιότητας θεάματα της ΤιΒούλας και είσαι θεατής τους,
12.ενώ για την αύξηση της εγκληματικότητας φταίει η πείνα, βρίσκεις ως λύση τη σκούπα και τον αστυνόμο,
13.όταν ο μισθός δε φτάνει ούτε για γιούχου, στα σκυλάδικα δεν πέφτει καρφίτσα,
14.μαζί με το λογαριασμό της ΔΕΗ πληρώνω και την ΕΡΤ,
15.νόμος που ίσχυε ως τα χθες, σήμερα δεν ισχύει,
16.τα ΜΑΤ στη γωνία τα βάζουν για την τήρηση της τάξης, και όταν περνώ δίπλα τους με βρίζουν χυδαία, για να επιβάλλουν έτσι την "τάξη" τους στον "δεύτερης κατηγορίας πολίτη'"- εμένα.
17.οι προ'ι'στάμενοι στις δημόσιες υπηρεσίες τα ξύνουν και παίρνουν υψηλότερο μισθό, από τον υφιστάμενο, που δεν προλαβαίνει να μ' εξυπηρετήσει, από το φόρτο εργασίας,
18. ο διορισμένος εκπαιδευτικός αποκτά την ψυχολογία και αυτός"του ξύνειν" και θυμώνει που ο μαθητής δεν ξέρει ορθογραφία,
19.η "καλημέρα" σπανίζει και όλοι περιμένουν να την ακούσουν,
20.ενώ μιλώ στον πληθυντικό, ο άλλος μου απαντά στον ενικό με ένα "ρε" μπροστά,
21.κατηγορούμε τους παιδόφιλους και τα sides τους πληθαίνουν,
22.κακοποιούνται γυναίκες και παιδιά και ο Έλληνας το παίζει καλός οικογενειάρχης,
23.το παίζουμε πολιτισμένοι και, βρίζοντας, απορούμε πού πήγε η ευγένεια,
24.η Εκκλησία θεωρεί αμαρτία την ομοφυλοφιλία και τη φιλοχρηματία και πολλοί παπάδες καίνε τη βάτα και πιο πολλοί μασούρι κάνουν τα χαρτονομίσματα,
25.κλείνει το κέντρο της πόλης, επειδή ήρθε ένας ξενόφερτος ασπρογιακάς και οι παθόντες συμπολίτες καρτερικά υπομένουν εντός των αυτοκινήτων τους τη δημοκρατία,
26.κατηγορούμε τους νέους για ασχημοσύνη και δεν κάνουμε μια έτσι να δούμε τα μούτρα μας,
27.πρέπει να επιβιβάζομαι σαν σαλτιμπάγκος περιωπής στο ταξί που κινείται στη μεσαία λουρίδα, ενώ περνά πίσω μου με ταχύτητα το λεωφορείο που κινείται στη δεξιά,
28.οι νόμοι και το Σύνταγμα πρέπει να τηρούνται από τους πολλούς, ενώ διαφεύγουν οι λίγοι εις τας εξωτερικάς που καταλήστευσαν το Δημόσιο,δηλαδής εμένα και εσένα και τον άλλο απέναντι,
29.μου λένε για οικονομική κρίση και τα "χρυσά παιδιά" παίρνουν μπόνους,
30.για να εξυπηρετηθώ στα εξωτερικά ιατρεία του ΙΚΑ πρέπει να κλείσω συμφωνία με τον άγιο Πέτρο να μη με καλέσει νωρίτερα από 40 ημέρες, αφού το ΙΚΑ μου κλείνει ραντεβού σε 39 μερόνυχτα,...
Έχω και άλλα να μετρήσω, έχω και κατάλογο να συμπληρώσω που θα γέμιζα φυλλάδες και φυλλάδες, αλλά κουράστηκα να μετρώ και ο χρόνος δε με παίρνει.
Δηλώνω απερίφραστα την αηδία μου και τη γα'ι'δουρινή επιμονή μου να ΡΟΚάρω, για ν' αντέξω τον παραλογισμό που μου πασέρνουν.
Δικαίως θα με ρωτήσεις "γιατί μένεις τότε";
Θα το πω αλλιώς: σε τούτον τον κόσμο ήρθα από τύχη και έμεινα από αμηχανία!
Έπειτα νιώθω ασυγκράτητη αηδία μπροστά σε κάθε είδους εξουσία. Επιταγής μαστίγωμα αρνούμαι να δεχτώ. Τα παραπάνω στα γράφω για να δεις τη ζωή σου και τη δική μου από την πλευρά που την κυκλοφορείς: βλογιοκομμένη, τρισάθλια, ανέραστη. Όλα όσα αναφέρω στο πάνω-πάνω μέρος των λέξεων που διάβασες, είναι για να διαπιστώσεις το παράλογό σου! Να καμαρώνεις γι' αυτό δε σου πρέπει! Να κρύβεσαι, κοίτα. Από τα μάτια των παιδιών και απ' τα δικά μου. Γιατί εγώ, αν και ζω τον παραλογισμό, τουλάχιστον τον αναγνωρίζω και τον κατηγορώ και με πράξεις, προπαντός!
Σε σένα εύχομαι μόνο:
Σπολλάτη... φίλτατε ιδεολόγε μου!