Μια πυγολαμπίδα

Μια πυγολαμπίδα στα μαλλιά σου.
Διώχνει το έρεβος μακριά μου.
Φωτάκι φτερωτό
που γνέφει χάδι
για ψύλλου πήδημα
και κλείνει το μάτι
στην απορία
του λογικού μου.
Βαρυσήμαντες ανακοινώσεις
δε έχω πάλι σήμερα.
Κάτι ξωτικά σκέψεις
χορεύουν σε μπαλκόνια
στην πολιτεία μου.
Αλλά μου είπες,
θα τους κλέψεις
το μαντίλι τους το κόκκινο
και θα τα αιχμαλωτίσεις,
να χορεύουν μακριά μου.
Έτσι, για νά'χω τον Μορφέα
τις άυπνες νύχτες μου.
Να με βρει και μένα
η αύρα του λυκόφωτου
με κλειστά βλέφαρα.
Σε έχω όμως,
και χωρίς αυτά.
Και τούτο
μου αρκεί...
για να ξαγρυπνώ!