Δεν έχει να ζηλέψει. Τίποτα.
Οραματίζεται καλύτερα κόκκαλα.
Παίρνει τους δρόμους με πλακάτ.
Τα βάζει με την εξουσία.
Θυμώνει που οι όμοιοί της δεν έχουν την αγάπη που τους πρέπει.
Το μάτι της μαύρη φλόγα.
Σε κοιτά και θαρρείς πως ανταμώνεις την τρύπα του...συστήματος.
Χαίρεται που σε γνωρίζει και ας μη σε ξέρει.
Ανησυχεί για ' κείνους που δεν αντάμωσε ποτέ,μα περνούν δύσκολα.
Κάνει χιλιόμετρα μες την πόλη, για να δηλώσει
την αντίστασή της.
Έχει τη μούρη
γνήσιου διαδηλωτή.
Δεν έχει, σου λέω,
να ζηλέψει.Τίποτα.
Εκείνοι με τις ασπίδες
την πιστεύουν για επικίνδυνη.
Το φάκελό της φτιάχνουν.
Μα αυτή δεν κρύβεται
πίσω από ανωνυμίες.
Γράφει το όνομά της
σε κάθε φράση που αναρτά.
Την άποψή της θαρρετά τη δείχνει.
Έχει στόφα γνήσιου ανθρώπου.
Και ας μην είναι.
Κυρίες και κύριοι:
Να σας συστήσω την Εκάβη!
4 σχόλια:
Υπέροχο κείμενο.
Να συνεχίσεις να γράφεις.
Καλημέρα! :)
Χαίρομαι ,βρε φιλαράκι!...
Πολύ χαίρομαι!
Με φιλιά
Καλώς την Εκάβη !! :)))
Μαζί της στον αγώνα κι εμείς !!
Φιλι
Φιλιά και κόκκαλα στην Εκάβη και χαιρετισμούς στον Κανέλλο εκεί που είναι.
Δημοσίευση σχολίου