Έτσι απλά...

Είπα πως θ' αλλάξω ζωή! Το αποφάσισα. Ήλιοι και πολλά καλοκαίρια έχω δει και θέλω να δω και άλλα. Θέλω να μπορώ να περπατώ ακόμα και μετά από 10 και 20 χρόνια. Να μπορώ να γεύομαι ακόμα τη ζωή.
Είναι φορές που ξάφνου γίνεται μέσα μας το μεγάλο "τσαφ" και αρχίζουμε να βλέπουμε τα πράγματα με κείνο το μάτι που μέχρι πρότινος κοιμόταν ή υπνοβατούσε.
Νά' χω τον καιρό στο πλευρό μου πολύ για να μπορώ πολύ και να σε αγγίζω και να σε γεύομαι, να σε κοιτάζω και ν' απορώ ακόμα "γιατί στ' αλήθεια, με τα τόσα κενά μου, μένεις ακόμα δίπλα μου";
Ναι! Τ' αποφάσισα. Θέλω νά'χω ακόμα το χρόνο για λίγο σύμμαχο και να μπορώ ν' ακούω το γέλιο σου από την άλλη πλευρά του σύρματος, αφού δεν μπορώ να σε βλέπω. Θέλω να έχω επιπλέον εικόνες σου και ήχους σου και τη γεύση από φιλί σου και τη μυρωδιά από το κορμί σου.
Έτσι το αποφάσισα. Θα πάω αντίθετα με τη φορά της τύχης. Θ' αντισταθώ σε ό,τι πάει να με εμποδίσει... και αν τώρα με ρωτήσεις και τι όνειρο έχω ανεκπλήρωτο, αυτό θα σου πω: την ίδια τη ζωή!
Αφήνω τα σπίτια και τα οικόπεδα, τις καταθέσεις και τους τίτλους ιδιοκτησίας σε όσους λατρεύουν το παραμύθι. Εγώ όρθια ακόμα με ό,τι έχει απομείνει ανέπαφο από το χρόνο για μένα, θα παλεύω να ζω για να σε βλέπω να ζεις!
Έτσι απλά...