Τα μάτια του Ρα...

ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΟΥ ΡΑ ...γέννησαν άλλο ένα blog,
το "Σαν τατουάζ"!
Το νέο blog είναι όμως για γερά νεύρα! Δηλαδή:
http://like-tatoo.blogspot.com/

Πέμπτη 16 Οκτωβρίου 2008

ΜΕ ΦΟΝΤΟ ΚΑΤΙ ΣΕ ΠΡΑΣΙΝΟ...

Με φόντο κάτι σε πράσινο
σε σκέφτομαι πάντα...

Είναι το φανάρι στο δρόμο
που μου λέει, σαν ανάβει,
να γρηγορώ;

Είναι το τσάι που πίνω
σαν έχω κάποια βραχνάδα
στο λαιμό;

Είναι εκείνο της φτέρης
που απαθανάτιζα σε
κάποιο μακρινό βουνό;

Είναι που όλα μαζί σου
παλιά, μα ποτέ λησμονημένη,
εποχή ήταν όλα πράσινα...

Σαν το μπρελόκ
που΄χω περασμένα τα κλειδιά μου.
Σαν το το tatoo
που΄χω στον αριστερό βραχίονά μου.

Είναι όλα αυτά μαζί.
Μνήμες βαθιές και όχι αστοχισμένες.
Μνήμες που πάνω τους κλειδώνει το μυαλό.
Μνήμες που παραμένουν και επιμένουν.
Μνήμες που χαίρομαι και στο λιγοστό φως.
Μνήμες που για συντροφιά καλώ το βράδια.
Μνήμες που σα συγγενείς φιλοξενώ.
Μνήμες που' χω για ν' αγγαλιάζω κάτι,
σα μαξιλάρια...


Γιατί σε αυτό το πράσινο βρίσκω εγώ:

την ευτυχία σε ανείπωτη μορφή,
την ιστορία που δεν έχει αρχή,
το χαμόγελο σε μια δύσκολη στιγμή,
το κλάμα που' σταξε πάνω σε χαρτί,
τη φωνή που θέλει να ακουστεί,
τη σκιά που πήρε και έγινε κορμί,
το χέρι που δε σηκώνεται για ν' απειλεί,
τη λέξη που δεν πρόκειται να νικηθεί...

Και τελοσπάντων μέσα σε αυτό το
πράσινο όλο...
μόνο
ΕΣΕΝΑ!


6 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Πράσινο λοιπόν!!!
Πολύ όμορφο χρώμα,γεμάτο από ΖΩΗ!!
ΠΟΛΛΑ ΦΙΛΙΑ, ΧΡΩΜΑΤΙΣΤΑ:)

Unknown είπε...

κάθε φορά κι άλλο χρώμα στη θύμησή μας...

...πώς αλλιώς θα 'χαμε χρωματιστές τις σελίδες μας;

φιλιά βρόχινα...

meltemi είπε...

Μνήμες...μάγισσες που στοιχιώνουν τον ύπνο και τον ξύπνιο μας...


Καλή σου μέρα



ΥΓ.Μου έλειψες...που χάθηκες?Ελπίζω να είσαι καλά :)

Ανώνυμος είπε...

"Σήκω ΡΑ-ΕΡΜΑΚΟΥΤΙ!
ΗΛΙΕ ΤΩΝ ΑΚΤΙΝΩΝ!
Αυτοί πού είναι στη βάρκα των εκατομυρίων χρόνων, ο Μεγάλος Θείος
Κύκλος, είναι γεμάτος από χαρά,
δίνοντας τη δόξα, στην Μεγάλη Ιερή Βάρκα!
Μέσα στη μυστηριώδη εκκλησία, γίνονται Εορτασμοί!
Σήκω πάνω, ΑΜΜΩΝ ΡΑ-ΕΡΜΑΚΟΥΤΙ!"

Που είναι τα θεϊκά σου μάτια, μαγική;Μου λειψε η γραφή σου, να σαι καλά, πολλά φιλιά!

Άθεος είπε...

Η έλλειψη ξεχρώμιασε το φόντο.
Το έκανε γκρι, σαν το φόντο της Αθήνας.
Μελαγχολικό, θλιμμένο και αδικαιολόγητα ξεβαμμένο...

ΚΙΡΚΗ είπε...

ΠΡΟΣ
ΚΙΤΡΙΝΟ ΝΟΥΦΑΡΟ,
ΝΕΡΑΙΔΑ ΤΗΣ ΒΡΟΧΗΣ,
ΜΕΛΤΕΜΙ,
ΑΘΕΟ...

Εμένα μου λείψατε διπλά! Αλλά κάποιες δύσκολες στιγμές, ως δια μαγείας, ο άνθρωπος συνηθίζει να απομονώνεται ή να τον απομονώνουν...
Τώρα είμαι πάλι εδώ και περιμένω να σας διαβάζω και πάλι!

Φιλιά σε όλους σας, καλοί μου φίλοι