Τα μάτια του Ρα...

ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΟΥ ΡΑ ...γέννησαν άλλο ένα blog,
το "Σαν τατουάζ"!
Το νέο blog είναι όμως για γερά νεύρα! Δηλαδή:
http://like-tatoo.blogspot.com/

Πέμπτη 25 Φεβρουαρίου 2010

ΕΥΡΩ-ΠΕΗ...

Καλέ το είδατε το εξώφυλλο του γερμανικού περιοδικού "focus", συντοπίτες μου; Η Αφροδίτη μας, αυτή της Μήλου που διάγει βίον εξόριστου ομήρου εις τον λαμπρό ναόν τον καλούμενο "Λούμβρο" απέκτησε , ως εκ θαύματος, ένα χέρι και μία χειρονομία από τις προοδευτικές, αυτές τις εισαγόμενες, που πολύ καλώς γνωρίζουν και ενίοτε χρησιμοποιούν οι εκπολιτισμένοι Ευρωπαίοι, φίλοι, εταίροι μας, ....αδέλφια μας, αλήτες και ...πουλιά!
Το είδα και εγώ το χέρι και εδάκρυσα, που τόσον κόπο κατέβαλαν σύσσωμοι οι Γερμαναράδες δημοσιογράφοι, οι φωτογράφοι και όλο το επιτελείο του περιοδικού και πρόσθεσαν ό,τι τέλος πάντων μπορούσαν και αυτοί, από τον λαμπρό και εξόχως έξοχον πολιτισμό τους. Το είχαν φαίνεται καημό, που το πνεύμα των Ελλήνων και το χέρι του γλύπτη είχε σμιλεύσει κάποτε με τέτοια τελειότητα και αρμονία το γυναικείο σώμα και πρόσθεσαν και αυτοί ό,τι ο δικός τους πολιτισμός γέννησε και προσέφερε στη Γηραιά Ήπειρο του σήμερα. Δεν άντεχαν φαίνεται να βλέπουν τη θέα του αγάλματος χωρίς χέρια, που σκέφτηκαν και συσκέφθησαν και αφού έφτυσαν, αποφάσισαν να του βάλουν ένα χεράκι...

Εξεπλάγη δε τόσο το είναι μου, μόλις το είδα, που αναφώνησα ενστικτωδώς" Ευρωπαίοι μου, λεβέντες" και συνειρμικώς εντελώς η ορθογραφία της πρώτης λέξης που άρθρωσαν τα χείλη μου, μεταβλήθηκε! Αυτομάτως μετασχηματίστηκε μέσα στο μυαλό μου το -αίοι της κατάληξης σε -έη.

Ήταν δε τόση η αγάπη και το πάθος τους για τον ελληνικό πολιτισμό που τους ανέστησε, που έντυσαν το άγαλμα με την ελληνική σημαία, για να μνημονεύσουν την ελληνικότητα του αγάλματος. Τους ευχαριστώ εκ βάθους καρδίας!
Τέτοια τιμή,ούτε στα πιο τρελά μας όνειρα! Μελαγχολώ μόνο που η αρχαιογνωσία τους και ο σεβασμός τους προς τα μνημεία, που είναι παγκόσμια κληρονομιά, ξεπερνούν τη δική μας γνώση και το δικό μας σεβασμό, καθώς και τη φαντασία μας!
Οφείλουμε δε να στείλουμε ως λαός μίαν ευχαριστήρια επιστολήν προς τους εκπολιτισμένους εγκεφάλους τούτου του κατασκευάσματος δια την τιμήν που μας έκαναν και υπενθύμισαν σε όλους μας ότι το περισπούδαστο πόνημα του μέσου δακτύλου σε όρθια θέση είναι αυτό που έχουν να προσφέρουν ως σκέψη και πολιτισμό οι ίδιοι.

Υποχρεούμεθα επίσης, να τους δωρίσουμε και εμείς με τη σειρά μας μια φωτογραφία για να βρει θέση το δακτυλάκι της Αφροδίτης μας... Μόνο ως ένδειξη φιλίας για την αγαστή συμπόρευσή μας στους κόλπους τής, κατά τα άλλα, Ενωμένης Ευρώπης ...
Υ.Γ.
Επεξήγηση εικόνας:Η Πύλη του Βραδεμβούργου αποτελεί το σήμα κατατεθέν της γερμανικής πρωτεύουσας. Για πολλά χρόνια η Πύλη αποτελούσε τη διαχωριστική γραμμή Ανατολικού και Δυτικού Βερολίνου και συνεπώς δύο καθεστώτων. Το 1989 μετά την Ένωση των δύο Γερμανιών έγινε το σύμβολο της επανένωσης της Γερμανίας και της Ευρώπης ολόκληρης. Μέρος της αρχιτεκτονικής του έργου, το οποίο ολοκληρώθηκε το 1791, στηρίχθηκε στις βάσεις των Προπύλαιων της δικής μας Ακρόπολης.

Αμ τι άλλο ν' αντιγράψουν οι φιλότεχνοι εταίροι μας;

2 σχόλια:

Ευαγγελία Πατεράκη είπε...

Γράφε Κίρκη!

Κάποιοι σ' ακούνε...

Τα φιλιά μου!

ΑνωΡά7 είπε...

Την καλησπέρα μου στους ΕΥΡΩ-ΠΕΟΥΣ!!!




Φιλί γλυκό σ'εσένα.