Θα μου θυμώσω!

Λίγο από όνειρο να σχηματίσω.
Με την επιθυμία του αύριο να περιγράψω το δυνατό.
Να δω τα χρώματα στον καμβά του απραγματοποίητου, χωρίς να σύρω ούτε δάκρυ.

Λίγο από όνειρο να σχηματίσω.
Με μια ματιά να μιλήσω στο αδύνατο που τάζει' πάντα τάζει.
Να πω πως έκαμα και εγώ κάτι, δεν άφησα το χρώμα να φύγει από το δάκτυλο.

Λίγο από όνειρο πάνω και κάτω.
Παντού πάνω στο κενό που απλώνω
-πού το βρήκα;δε θυμάμαι-
μπροστά σου. Γυμνό το έχω,
όπως δε θέλω τη ζωή μου.

Λίγο από όνειρο σου μιλώ και σου λέω.
Για να συνταξιδέψουμε σε 'κείνα τα αλλόκοτα
λόγια με τις χαμογελαστές παύσεις
και τα βλέμματα στο ξέφωτο της πίκρας.
Όπως δε θέλω τη ζωή σου.

Τι κι αν θέλω.
Τι κι αν δε θέλω.
Το όνειρο εδώ, εκεί,
πάνω σε σένα,
εσύ,
με μένα,
εμείς.

Mη μείνει μόνο
το όνειρο
όνειρο...

Αλλιώς:

Θα μου θυμώσω!