ΝΕΡΟ ΚΑΙ ΑΣΤΡΑ

Μαθήτευσα στη σιωπή.
Καραβάνι όνειρα τα χνάρια μου.
Σέρνω ιστορίες πάνω σε άμμο λέξεις.
Κρατώ με ηνία ριπές ανέμου.
Η όαση πάλι πέφτει κατά το όνομά σου.
Νερό το βίωμα που μεταφέρω.
Σε ασκιά από ουλές.
Εδώ που βρίσκομαι,
δεν έχει παρά σιγή
από άστρα άυπνα.
Δεν ξέχασα πως κάποτε
μου ζήτησες μερικά.
Κλάδεψα κάποια
και στα φέρνω.
Νερό και άστρα
το φορτίο μου, λοιπόν.
Το θαύμα γεννιέται
Πάλι την ίδια ώρα.
Όσο μου παίρνει.
Να φέρω το καραβάνι
στο στίγμα σου.
Περπατώ και συλλέγω
Στάλα στάλα νερό
ό,τι ζω.
Άστρα, φως διαύγειας.
Για να τα αποθέσω
και αυτά, ξανά και πάλι

Μπροστά στα πόδια σου.