Πίνω τσιγάρα
και στον καπνό τους
σε ρουφώ.
Σαν απελπισία λέω,
και κάτι παραπάνω.
Μελετώ μέχρι
και στη γόπα τους
τα χείλη σου.
Δε θέλω φίλτρα εγώ!
"Να με θυμάσαι!"
Αμ, κάνω κι άλλο;
Νικοτίνη μου είσαι.
Ανάγκη και συνήθεια.
Ολίγη προσευχή,
Ολίγη ευχή.
Σημειώνω Χ…
Και πάλι:
Εκεί που σ' έχω
πάλι μου τελειώνεις.
Έτσι που σ' ανάβω,
λίγο θέλει
και μου σβήνεις.
Μα, μέσα στον καπνό
βλέπω αλλιώς.
Δε μένει ούτε μια
τζούρα φευγάτη.
Μα και να φύγεις,
πάλι εδώ θα σ' έχω.
Ανάμεσα στα δάχτυλα.
Και άμα λείψεις,
άλλο πάλι πακέτο
τρέχω κι αγοράζω.
Για νά'χω
ακόμα άλλοθι
γιατί καπνίζω!
4 σχόλια:
Καλημέρες, Ω ρε γλέντια...
Τα ίδια κάνω και εγώ...
φιλί
Τέλεια!!!
Κι εγώ γι' αυτό...καπνίζω, Κίρκη...
Σε φιλώ
Ταξίδι στα χείλη
ένα τσιγάρο...
όσο κρατήσει..
κι ύστερα κι άλλο!
Καλημέρα Κίρκη μου,
ευγενική ψυχή!
*ΟΔΟΙΠΟΡΕ,
φίλτατε,
βλέπω σε πάλι στα blogs μαχόμενος! Πόσο χαίρομαι! Ευχαριστώ σε που ήσουν εδώ...
Φιλί
*ΠΡΟΜΗΘΕΑ ΠΥΡΦΟΡΕ,
Ευχαριστώ που επισκέπτεσαι συχνά το σπιτικό μου, όσο φτωχικό και αν στέκει!
Φιλί
*ΤΟΝΙΑ μου,
όλος ο καλός κόσμος στο σπίτι μου; Τι να πω; ΦΙλί και σε σένα ματάκια..
Δημοσίευση σχολίου