Τα μάτια του Ρα...

ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΟΥ ΡΑ ...γέννησαν άλλο ένα blog,
το "Σαν τατουάζ"!
Το νέο blog είναι όμως για γερά νεύρα! Δηλαδή:
http://like-tatoo.blogspot.com/

Τρίτη 20 Οκτωβρίου 2009

Να πέσω ΜΕΣΑ ΣΟΥ;


Ισορροπώ σε δυο
σανίδες συναίσθημα
πάνω από σένα.
Και παιδεύω τα πόδια μου.
Γέρνω μια δώθε και μια 'κείθε.
Πολεμώ -σου λέω- μην πέσω
ΜΕΣΑ ΣΟΥ.

Ίλιγγος.

Που ξεκινά από
εκείνο το χτυποκάρδι,
κάπου μεσοπέλαγα
που ένιωσα.
Έπειτα που απλώθηκε
και τύλιξε το νου μου,
σα σύννεφο
τρίχρωμο.

Χρώμα μαύρο,
χρώμα κόκκινο,
χρώμα μπλε.

Σε αυτό το σύννεφο με τις σανίδες μου στάθηκα.
Σε αυτό και σ' αυτές πάνω, τώρα στέκομαι.
Τώρα;

Μήνες τώρα.
Χρόνια τώρα.
Αιώνες τώρα.

Ίλιγγος.

Είναι να ρωτάς;
Παλιές οι σανίδες.
Στο υπογράφω:
δε θ΄αντέξουν το βάρος
του συναισθήματος.

Τα πόδια μου
πονάνε απ' την αγκύλωση.
(Είναι η δικαιολογία μου αυτό.)

Μήνες τώρα.
Χρόνια τώρα.
Αιώνες τώρα.

Να πέσω ΜΕΣΑ ΣΟΥ;
Θα πέσω ΜΕΣΑ ΣΟΥ!
ΠΕΦΤΩ.
Να δεις και εσύ
πόσο βαρύ
είναι το βάρος.

4 σχόλια:

ΑνωΡά7 είπε...

Το βάρος....του συναισθήματος;;;


Πέσε πέσε
Εντάξει λοιπόν

Φιλάκι γλυκό!!!

Ευαγγελία Πατεράκη είπε...

Βαρύ ΄ναι το αισθάνομαι
όπως
βαριά ΄ναι η ζωή
για ΄κείνους που μένουν
σε ΄κείνες τις λεπτομέρειες
που ορίζουν το νόημα όλο
Πέσε μέσα!
Μόνο έτσι θα δεις!
Κι αν δεν αντέξει
βαριά θα πονέσεις
αλλά εσύ θα ζεις
εκείνος θα είναι επίπεδα νεκρός..

Με φιλιά

Άθεος είπε...

Πέφτεις μέσα του, από απροσεξία ή εσκεμμένα;

anima είπε...

κι αν έπεσα..

με άντεξε..

χωρίς στο τέλος να αντέξει..

φιλί
[αν και καθυστερημένο..]